8. Ay Biterken...

Aradan bayagi uzun zaman gecmis...Ama anne olanlar bilirler ki zaman yetmiyor, zaman hicbirseye yetmiyor...Nasil aksamoluyor, bilemiyorum, ikimizde babamizi, dort gozle bekliyoruz ogleden sonra gelsede hoplayip ziplasak diye...Evet evet guresmek eklendi ilgi alanimiza...Dogum gunumde bir supriz yaparak emeklemeye basladi bizim bucur..Hala sarhos edalari ile olsada emekliyor..Kayitlara gecsin madem baby J 7 ekim de emekliyordu..
Bu arada iki oda bir salonapartman dairemiz bize kucuk gelmeye basladi.Baby J'in osu pusu, oyuncaklari, mama sandalyesi, puseti, derken bir yere sigamaz olduk..Yada ben organize olamamaya basladim...Butun yaz misafirlerimiz vardi babaanne geldi , hala geldi oteki geldi biri gitti sonra bir baskasi geldi derken banada gelenler geldi tabi..Turk yemeklerini cok seviyorlar diye gunde uc ogun pisirmek bulasigini yikamak,oglanla ilgilenmek camasir, misafir gezdirme, derken ben bittim...Butun rutinimizin icinede edildi tabi...Anne hemen aglayinca kucaga alma emi, hooppp arkami donerim oglan mizmzilanir, bir bakmisim babaannenin kucaginda...Mec bu cocugun kulaklarini temizlemiyormusun, anne doktor kulak zimbirtisi ile temizlememei soyledi...Aradan yarim saat gecer kizim neden sut pompaliyorsun, emiyorya....gibi bir takim her annenin sikilmasina sebep olan bazi zamanlar gecirdik, amma ve lakin Baby J etrafinda ispanyolca konusan degisik insanlar toplulugundan hoslanmadida degil...Odasini misafirlere verdigimiz icin ve zaten benimle yattigi icin cokta sorun yapmamistim ama pijamalari odada bezleri baska yerde, kiyafetleri bilmem nerde...Karistik yani anliyacaginiz ve su separation anxiety yuzunden pacama tutunarak aglayan bir bebek yuzunden hic bir sey yapamaz oldum...Ben gorus alanindan ciktigim an cingar kopuyor, bakalim bunu ne zaman asicaz...
Oglum hicmi annene, babana hatta dedene, annanene, buyuk dedene cekmemissin su yemek konusunda, hani agiz mihlaniyor, ustune zincir cekiliyor, bide kilit vuruluyor...Yok o agiz acilmiyor, her ogun bir iskenceye donusuyor...Hayir yemesi lazim cunku yasitlarindan biraz daha kucuk bir cocuk, oda yemediginden..Yemek zaman kaybi sanki onun icin...Kesfedicek o kadar cok sey varki etrafinda yemek yemege vakit ayiramiyor pasam...
Parka gitmeye bayiliyoruz, salincakta sallanmaktan baska bisey yapamadigimiz icin, salincaktan cok buyuk keyif aliyoruz, hatta basimizi gokyuzune kaldirip yapraklari ve agaclari ve bulutlari seyretmeye bayiliyoruz....Yaz basindan beridir her ogleden sonra park keyfimiz var, havalar sogumaya basladiysada her ogleden sonra yuruyusumuzu yapip parka ugruyoruz.Dun parkta arkadasi Amadeus'a ozenerek kuma oturmak istedi, biraz cekinsemde oturttum,agzina atar kumlari diye korktum..Ilk once durdu ogle, dokunamadi, parmaginin ucu ile ittirmeye basladi kumlari, bende bir avuc kum aldim, mincikladim, yuzume bakti, ve o oldu, kuma asik oldu, iki minik elinede bir avuc kum alip ellerini yukari kaldirim kumlarin elinden bosalisini izlerken ki yuz ifadesi hic bir seye degisilmezdi..Bugun gittigimizde ise, salincaga binince miziklandi, neymis efendim kuma oturucakmis...
Buyuyoruz yani anliyacaginiz, buyuk bir ask ile buyuyoruz...Hem biz hem o.....

Tesadufen Attachment Parenting (dogal ebeveynlik) 2

Tam 7 ay gecmisken, 7 zorlu koca ay, icindeyken cok zordu ama simdi bakinca nasilda cabuk gecmis, ne zaman sen 7 aylik oldun bidik oglum...
Iste bir bakmisim bu bidik oglanin bir gun biyiklari terliyecek, bacaklari killanacak, saniyormusunuz hala benimle yaticak...Asla, buyudukce bana dokunma diyecek...O yuzden hazir ask bocegi iken ona dokunmanin, koklamanin tadina variyorum...
Bu gectigimiz 7 ay boyunca dogal ebeveynlik hakkinda cok sordum,sorusturdum, okudum, seminerlere katildim, ayni fikirden insanlarla tanistim, gruplar edindim...4 tane slingim oldu...Ben bu yolu secmedim, bu yol beni (bizi) secti...Sorun teskil ettimi, belki zaman zaman oda gurbette kimsesizlikten...
Bugun diyorumki ben Dogal Ebeveynlige gonulden inaniyorum, sizde inaniyorsaniz parmak kaldirin...Yuzyillardir anane ve nenelerimiz cocuklari ile birlikte uyumamislarmi, yurdum kadini bebesini beline baglayip tarlada calismamismi, her zirlamasinda memeyi agzina tikamamismi, oyle bizim gibi 4 saat tutupta vermemis memeyi, aslan gibi dag gibi askerler, mehmetcikler, pasalar yetistirmisler...E simdi bunun neresi kotu...Burdaki doktorumuz bile AParenting taraftari, sadece western ulkeler cocuklarini ayri odalarda, kendilerinden ayri uyutmaya calisirlar dedi, sen onlara takilma, yuzyillardir suregelen, bugun teknik diye anilan, ancak zamaninda dogal olan sitemi uygula, bundan da pisman olma dedi...Hatta 5 sene sonra cocuklarina doyamayan, onlarla kokusunu duymak icin bir gece yatmaya yalvaran annelere nanik yaparsin dedi...Cok guldum...
Evet cocugumu aglatmayacagim uyumayi ogrenmesi icin, aramizdaki guven baglarini zedelemiyecegim ve ayni zamanda ona sarilip uyuyarak, ona guvende hissini elimden geldigince cok verecegim...Ve evet cocugumu o istedigi surece, eger hamile kalmazsam tekrar, emzirecegim, bu onu rahatlatiyorsa buna devam edecegim...
Evet pusete alismadigi icin hatta nefret ettigi icin hic uzulmeden onu uzerimde tasiyacagim... Evde dahi eger dokunulmak istiyorsa kucaklanmak istiyorsa kucaklayacagim tabi, yok sen orda kal benim isim var deyip aglamaktan moraran bir cocuk istemiyorum ben...Evet yoruluyorum, hem ruhen hem bedenen ama doluyum, hani sanat tarihi dersinden cikmis gibiyim, beynim bilgi ile dolu, o yuzden yorgun...Bir kola ve cikolatali gofret yerdik dersten sonra, gene aynisini yapiyorum...Biraz enerji desteklemesi ile gunu bitiriyorum...
Evet bir rutinimiz var hergun, saatler azcik zaman zaman oynasada bir rutinimiz var. cogunlukla Baby J'in sevgi tankini doldurmakla geciyor, e zaten anne neden var, o sevgi tankini doldurmak icin( bkn 5 love languages of children)...Sonra gunluk yuruyuslerimiz var, cocugun situmule olmasi icin, ayrica temiz hava almasi icin, iletisim becerisi gelissin diye...Her aksam banyomuz var mesela, uykuya gecmesinin ilk sinyali, banyoda oyunu var, ole cirt cirt yika sivazla degil olay, ardindan ninni yada kitap okuma faslimiz var, ardindan, babasi ile perdeleri kapatmalari, isigi sondurmeleri, anneye gelmesi, memeye yapismasi, babasinin saclarini taramasi ve en son iyi geceler opucugu ile uykuya gecis...Yada annenin kucaginda azcik sallanmak...
36 yasindayim, zamanimin cogunu ogluma ayirmak benim icin bir seref, sinemaya gitmek, yada bu sene kampa gidememek, yada her hafta sonu hiking yapamamak, yada vs.vs.vs inanin umurumda degil...Ogluma ayiracagim cok az vaktim var benim, onu icime ceke ceke yasamak amacim...O yuzden benim ebeveynlik goruslerimi benimseyenler ve destekleyenler kiymetlilerim, en basta kocam...
Ben yada biz boyleyiz kardesim, kabul ederseniz...
Buyrunuz biraz bilgi edinmek istersiniz buraya tik tik....
Bu yaziya bayildim, daha kolay bir dille anlatmis sevgili Nihan, buyrun tik tik...

6 ay 19 gunlukken...

Desteksiz oturabiliyorum-zaman zaman geriye kaykilsamda, oturmanin tadina vardigim gunden beri yuzukoyun oynamaz oldum...
Emekleme egzersizleri yapiyorum- tum cesaretimi toplayip oturur pozisyondan one dogru atiyorum kendimi...
O kadar icten kahkahalar atiyorum ki annem benden daha cok guluyor...
Babaannemle tanistim, hic tanimadigim yabanci bir konusuyor, ama kulaga hos geliyor...
Sarisin hatunlara bayiliyorum, saatlerce cilve yapip oynayabilirim...
Saclarim sanki dalgali olacak, tipki anneminkiler gibi...
Uzun tahta kasiklari yiyip onlarla konusmaya bayiliyorum...
Artik iki elime birer oyuncak alip onlari birbirine vurabiliyorum...
Bardaktan yada pet siseden su yada sut icmeye bayiliyorum...
Emzik ve biberondan nefret ediyorum...
Elmo'yu cooook seviyorum...
Baska cocuklarin oyuncagimi elimden almasina izin vermiyorum...
Sabahlari uyaninca annemin memesinde cizgi film izlemeye bayiliyorum, annem buna sabah keyfimiz diyor...
Babama hayranim, o isten gelince gozlerimi suze suze kur yapmaya bayiliyorum...
Anneme sarilarak uyumaktan cok keyif aliyorum...
Annem ile babam gibi istahli degilim ama yavas yavas alisiyorum, peyniri cok seviyorum ama yogurttan nefret ediyorum...
Annemle slingin icinde uzun yuruyusler yapmak en buyuk zevkim...
Yeni tanistigim insanlarin yuzlerine dokunup onlari tanimak istiyorum...
Iki oyuncagimi birbirine vurarak ses cikartmak cok hosuma gidiyor...
Annemle guresmekten babamin omuzunda evi dolanmaktan cok mutlu oluyorum...
Altta iki disim var, usteki tek dis zorlamaya basladi, o yuzden biraz mizmizim...
Balkonda olup arabalari seyrederek yemek yemek daha bir eglenceli...
Amcamin yaptigi 'dumtis' sesi cok ama cok komik...
Zurafalar en sevdigim hayvanlar...
Kus sesleri ovalara yayilir bide twinkle twinkle little star en sevdigim sarkilar...
Annemin yaptigi kolajlara bakip, onlara dokunmak en buyuk oyunum, cokkkk tatlilar...
Ruya gormeye basladim, bazen beni korkutuyorlar...
Annem popomun cok tatli oldugunu soyluyor...
Ziplamaya ve hoplamaya bayiliyorum...Annemle butun mahalleyi ayaga kaldiracak kadar cigliklar atarak hoppalada hopluyoruz...
Banyo saatimi zor bekliyorum, bayiliyorum suya, ama neden beni hep bir muddet sonra cikartip o salak yesil havluya sarilyorlar anlamiyorum, ben hep suda kalayim istiyorum...
Sey bide ben annem ile babami cok seviyorum, onlara sariliyorum...

Gelismeler...

'offf hayat cok mu zor ne?' bakisi

Koca Totolu bir inegim ben...Inek kismi sut uretimimden geliyor...
Emzirirken diyet yapmak pek kolay degil dedi doktorum, psikologum ise 'yoooo git bir diyetisyenle konus' dedi, ve beni direk doktora yonlendirdi...4 agustosa randevum var...Gerci Baby J gobeginden kurtulmak zor olucak, o ve ben bir butunduk son 15 aydir:) Zaten yavastan kati gidalara basladik, kakamizin rengi ve degeri bile degisti, anne sutundeki gibi degil, biliyorum deli diyeceksiniz ama ben biraz bi tuhaf hissettim kendimi...Oglum bir muddet sonra emmeyide birakacak benden iyice kopacak, sanki aramizdaki gorunmez gobek bagi gibiydi bu emisler, ama sayisi bile azalmaya basladi...Gerci memesiz uyumaz, anne kokusuz derin uykuya dalamaz kuzucugum. Ama cocugunun kakasini kiskanan tek anneyimdir heralde..
Iki disimiz var artik, ayakta durup ellerinden tuttugumuzda yurumek istiyor, ama hala kendi basina oturamiyor o ayri, ben kucugum ama pasalar gibiu abi hareketleri yaparim ben demeye getiriyor.Yulaftan ve elmadan nefret ediyor (yulafi bende sevmiyorum)...Armuta deli oluyor, seftali eh iste olmasada olur, muz yumusak ve kaygan yapisindan kaybetti...Tatli papatez hmmmm fena degilmis ifadesi ile yendi...6 aya cok az kaldi eline verecegim biftek parcasini emmesini seyredicem...Ha tabi bu arada bebe biskuvisi denendi sonuc olumlu ama o minicik ellerinde oyle sikiyorki paramparca ediyor sonra o koca eli agzina sokmaya caliyor o buyuk parcalarda agiza tabi...Allahtan diliyle ve buzusturdugu surati ile gerisin geri puskurtuyor, sonuc anne ustunu degistirir...
Uyku konusunu hic acmiyorum, konusmak ta istemiyorum,ama biliyorum ki attachment parenting yaparak oglumla birlikte yatiyorum, boylelikle ikimzde rahat ediyoruz...18 yasina kadar beraber yatacak degilizya...
Onun haricinde yurumeye alistirdigim gezenti oglum, tabiki sling in icinde, hergun sokak arar oldu, ancak cevrecilerin asiri hayvanseverligi yuzunden ilaclama yapilmayan Edmonton, sivrisinek istilasinda, yalan degil, cimenlikte yurumeye kalkinca ince bir bulut gibi ayaklanip ustunu kapatiyorlar, ben yanlislikla o gaflette bulundumda....Yeni Mei Tai slingimiz yolda, siparisini verdik postadan bekliyoruz, cok heyecanliyim, yeni slingimizle sirtimda tasiyabilecegim oglumu, heyyooooo....
Neyse ben artik kacar, dus ve yatak...

Spontane yasamak...

En cok sevdigim huyumdur, spontane yasamak...Gecenin 4 unde hadi kampa gidelim demek...Yada durup dururken tasinmak, yada evin seklini degistirmek, yada can sikintisi ile kendini sokaga atip saatlerce yurumek hatta yolda biri ile tasinip arkadas olmak. Vesaire vesaire...
Anne olduktan sonra degil spontane yasamak, plansiz, programsiz yasayamaz oldum...Her aksam baby J uyuduktan sonra, salondaki oyuncaklar ayaklarima dolansada onlari toplamayi erteliyerek direk backpack'ime kosup temiz bir kiyafet, hatta kapisonlu bir mont, 6 bez, bilmem kac silinme mendili(baska nasil soylenir), bir ince battaniye yolda uyursa diye, bir kalin battaniye, aniden kar mar yagar mazallah diye...Sapkasi, osu pusu derken al sana kocaman bir canta, zaten hasmet mahaplari arabasina oturmuyor, tum gun sling'in icinde memeye yapisik, bide sirt cantasi, belim kopuyor...Neyse konuyu saptirmayayim...Spontane diyorduk degilmi....Bu ozgurlugume cocuklu bir anne olarak bir daha kavusamayacagimi biliyorum, ama ucundan azcik da olsa icimde umut var, ozellikle pasam biraz daha palazlanip, etraftan anlar olmaya basladiktan sonra ipimi tutana ask olsun...
Iste bugun o gunlerden biri idi...Halbuki daha carsamba gunu sevgili Gul ve Cihan ile bulusmamizda, disleri yuzunden devamli aglamis, Gul ile iki cift sohbet edememistik...Ama disarda hava muhtesem otesi iken, kuslar civil civil oter iken, evimin onundeki asirlik agaclar, yesilin dibine vurmusken ben evde kalamazdim...
Bugun oglumla spontane gelisen uzun bir yuruyuse ciktik...Uc saat surdu, yaklasik ilk 15 dakikasi pusetinde gecti, ancak hic dinmeyen bir ciyaklama sonrasi, uzerimde hazir bulunan sling'in icinde yerini aldi pasam...Bir yumruk agizda, salyalari sacarak, bir taraftan sokaklardaki arabalari seyrederek yuruyus yaptilar beyefendi...Sonra Bossom Babies'e ugradik, Mai Tei slinglere hayran kaldik, daha hafif, daha az kumas bu sicak gunlerde cok isime yarardi diye dusundum ancak fiyat biraz tuzlu 130 canada dolarcigi...Gerci heryere oglumla yaka ignesi yada bros olarak gittigimizden bide sirt cantasi gibi oglani arkana atarak kullanabilecegimden ve ayrica 35 pound'a kadar bebek tasiyabilecegimden dusunmuyorda degilim.Hani nerdeyse kadina "taksit yapiyormusunuz?" diyecegim geldi...Turkiye'de olsak 48 bin esit parcaya bolerlerdi ucreti heralde...
Donusumuz vicik vicik ter icinde olsada, hatta gozumuzden uyku aksada genede sling'in icinde kalarak gecti...Pistiimmmm....Ama eve vardim, hatta diet kola bile ictim, icim yandi cunku...
Ve bir spontane gun gecirmis olmanin huzuru icindeyim, ayaklarim yorgun, pilates topunun uzerinde dinleniyor, elimdede sevgili esimin memleketi El Salvadora has Tamarind meyve suyu var,(ben yaptim:)) birazdan onun beni daha iyi anlamasini saglamak icin arayip buldugu harika bir cd seyredicez.Adi 'pardon my post-partum depresion'....
Ay ne kadar sansliyim...

Yeni Kitaplarim

Sevgili grubum Emziren Anneler'in arsivinde kitap tavsiyeleri bulmustum...Ve hic gec kalmadan internetten siparislerini verdim.
Ben ayni anda 4 kitap birden okuyabilen birisiydim, simdide dordune birden basladim, gerci kitaplar bilgi kapsamli olduklari icin 4 degil 12 tanesine birden baslayabilir insan diye dusunuyorum...Dar alanlarda kisa kisa okumalar halinde kaynak kitaplarimdan yararlanicam...
Takip edenler biliyordur ki benim kafamdaki soru isareti UYKU problemimiz, su anda birlikte yattigim ve cok keyif aldigim sevgili oglumla ortalama 3 sene daha birlikte yatmak istiyormuyum? Iste buna daha karar veremedim, ondan ote, bu cocugun deliksiz bir gece uykusu olursa gunduzleri daha mutlu bir bebek olur diye dusunuyorum.Aslinda o memesi ile cok mutlu, arada uyandiginda hayalini kurdugu seyin burnunun ucunda olmasi onu cok mutlu bir uykuya tekrar daldiriyordur ancak anne bu isten ne kadar mutlu bilemiyoruz...Daha cok yeni basladigim halde onerebilecegim bir kitap, ben cok sevdim, sanki bana uygun gibi, kitabi bitirip eger denemeler yaparsam sizleride haberdar ederim...Kitabin adi the no-cry sleep solution, yazari Elizabeth Pantley.
Ikinci kitabim ise, The Baby's Table. Kitapta, yemek tariflerinin yani sira hangi ayda hangi yemekleri yada sebze, meyveleri verebiliriz ona gore kategorize etmis yazar. Kanada ve Turk yedirme sisteminin arasinda sikismis kalmis birisi olarak bana cok iyi bir rehber olucak.
Bir diger kitap ise Raising our Children, Raising ourselves, yazari Naomi Aldort. Bu kaynagi neden edindigimi soracak olursaniz cevabim kultur farki olacaktir. Esimin El Salvador dogumlu Kanada'da yetismis biri oldugunu tekrar belirteyim.Simdi duruma bakarsak eger Latin kokenli bir kanadali ile Turk kulturunu harmanlarsak arada catistigimiz noktalar da cikiyor tabii...Bu catisma sirasinda elimizin altinda bir kaynak olsun istedim ve kitabin sadece onsozunu okuyabildim, yorumum ilerki zamanlarda olucaktir.
Bir diger kitap ise The five love languages of children.Bu kitabin bu versiyonunu okuyupta tavsiyeleri uygulayinca hayatimin olumlu yonde ne kadar cok degistigini anlatamam, o yuzden heyecanla okumayi bekliyorum.
Son olarakta Baby J'in sadece anne sutu ile yavas kilo aliminin ortaya cikmasindan sonra hemsirenin bana onerdigi kitabi, cocuklarini emziren yada formula ile besleyen tum annelere tavsiye ediyorum. Making More Milk, yazari Diana West. Bu kitap daha cok nasil sut uretirim ile birlikte, daha cok nasil besleyebilirim ve kilo alimini saglayabilirim yonunde.
Hepsinden yavas yavas faydalanmaya basladim, sonuc yorumlarimi daha sonra sizlerle paylasacagim...

4.5 ay ve ilk dis patlagi...

Evet bugun 4.5 aylik olduk...Veeeeeeee bugun ilk disimiz ucundan patlak verdi, disetini yarmis ucucundan disari cikivermis..Evet biliyorum erken ama ne yapayim disi geri sokamamya...
son bir haftanin huysuzlugunun sebebi buymus demekki...Ana ogul, ilk dis heyecanina dans ettik yuksek sesli rock bir muzikle...Ben yeeeeeyyyyyy diye en ince ses tonumdan ciglik atarken oda bana eslik etti...
Bu mutlulugumuz 15 dakika surdu, cunku hala mizmiziz, hala canimiz aciyor...
Boklu tiryaki derdi babaannem, Baby J de boklu meme tiryakisi, heleki bu ara pek bir dustu memeye, yani ilk gunlerdedi gibi canim yanmaya basladi, dis cikinca yandim desenize...
Olsun yanayim, oglum icin yanayim, gene babannemin demesi gibi cok balli kaymakli...
Bugun ilk defa otobuse bindik, hemde iki kere...Gidiste pek bir heyecanliydik, ancak 2 saat terapide gecirince annesi icin, biraz miziklandi tabi, yuruduk azcik ardindan, kocaman kirmizi bir itfaiye arabasi gecti yanimizdan, bayildi, bayildi, agiz acik seyretti oyle...Zaten kirmizi en sevdigi renk...Bende icindekilere bayildim tabi, boylu poslu, endamli, yakisiklimi yakisikliydilar...Sonra tekrar otobuse bindik eve dogru gitmeye basladik..Amma ve lakin, bugun inandimki bebeklerin kirmizi isik sensorleri var, ne zamanki kirmizi isikta durmak icin vites kuculse bizimki miiiiiiiiiii diye basliyor, hatta millet basladi gulmeye...
Cok yorgunum, dis cikaran bebek anneleri ancak anlarlar halimden...