Lilypie First Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers

Dec 24, 2010

Yeni Yila Girerken...


Bundan onceki yazima yorum yapan arkadasa hitaben(emailine gonderemedim);

Sanirim adini bilmiyorum, ama olsun ogrenirim nasil olsa....
Bana ve maceralarima gelince sanirim hep icimde maceraci bir kisilik olmustu, Hani derlerya geceyarisi Istanbuldan Tekirdaga kofte yemege gidenlerden...
Herkezin hayatinda inisler cikislar olmustur, hatalar, dogru kararlar, yanlis kararlar...Seni diplere goturenler yada popondan destek verip goge cikmana yardimci olanlar...Ben ailemi 2000 de kaybettim, benim ailem dostlarim oldu, ama hayatta birden yanliz kalinca yanlis kararlar verebiliyor insan, yanlizliktan korktugum icin, ilerde kimligimi kaybedecegim bir iliskinin icinde buldum kendimi, hooppp 8 ay sonra evlenmistim...Ertesi gun uyandigimda hersey degismisti, icimde kalbimde bir yerlerde degismisti...Beynimden sildigim icin tam hatirlamiyorum ama tam 7 yil suren cikistan cok inis yaptiran, beni benlikten cikartan, ucurumlara getiren bir firtina yasadim. Etrafimdaki beni cok yakindan taniyan ve gozlemleyen dostlarim, hatta psikologumun da tavsiyesi ile baska bir cikis yolu ararken buldum kendimi, ancak yanlis zamanda yanlis kisi ile verilmis bir karardan geri donmek cok da kolay olmadi, isin icinde koskoca tasarimcilik kariyerini geride birakip, Bodrum'a yerlesip beni esir alicak bir restaurant acmakta vardi....Cesaretimi kaybetmistim,yada bastirilimistim..Simdi herseyi birakip 7 sene sonra meslege nasil geri donerim korkusuda vardi...Derken hic tanimadigim bir cift gelipte bize Canadaya gelin deyiverdi...O zati muhteremin arkadaslari!!! Derken derken 1 sene icinde kendimi islemleri tamamlarken vize icin beklerken buldum... Bu bir yeni baslangic, yeni kararlar, yeni bir hayat olacak diye dusundum...Olduda, sadece bana vize cikti, simdi diyorumki her iste bir hayir vardir, yoksa hala baska insanlarin esiri olucaktim, dostlariminda demesi ile gozumdeki kaybolan isigi buldum.Her ne kadar buraya geldigimin ilk ayi tanimadigim insanlara inandigim icin cehennem gibi gecsede onlara bir sekilde bu fikri aklima soktuklari icin tesekkur edemeden gecemiycem.Hayatimin donum noktasinda onemli bir NOKTA oldular. Iste 2008 yilinda tekrar kendimi bulma arayislarimin icinde iken kucuk bir kurs buldum, pastacilik ile ilgili...Guzel sanatlar mezunu olmamin da etkisi ile 1 ay icinde bana egitmen olma teklifi ile geldi kursuna gittigim kurum. Ancak o zamanki statum sadece bir yerde calismama izin veriyordu, gidemedim ancak, Vancouver ve Edmontonda ki diger profesyonellesme kurslarina giderek biraz daha yonttum kendimi diyebilirim. Gectigimiz yaz Toronto da bir kursa gidecektim ki yeni hayat belirdi hayatimizda.Ha tabi bu sure icinde beni popomdan itekleyip yucelten hayatimin anlami olan kisi ile tanistim ve yepyeni bir hayat kurdum kendime. Hatta bazen imkansiz dedim kendime, heralde yakinda olucem Tanri bana olum hediyesi verdi bu hayati...
Ogrendim, hayatla ilgili, oyle Tibete falan cikmana gerek yok ogrenmek yada farkinda olabilmek icin, kendi icinde savasmayi birakip biraz dusununce, sana huzursuzluk veren insanlardan kendini uzak tutmayi basarirsan kendi sessizliginde mutlu oluyorsun, bu kendinle barisiklik durumu ise sana hep pozitif seyler getiriyor.
Ha burdaki hayatmi? Evet sorarsan bir daha geri donmek istemiyorum, ha bu beni milliyetci kisiligimden uzaklastiriyormu, napim uzaklasim...Hayat cok kisa, 36 yasindayim, surda bir 20 sene daha var ayaklarimin ustunde gececek, birakta huzurla gecsin diyenlerdeyim. Burasi cokmu muhtesem yoooo ama sadece insanlar birbirine saygili ve bir vatandas olarak bir zat olarak haklarin var, buda yasamini azcikta olsa rahatlatiyor. Sonra yeni yerler yeni insanlar tanimak insanin ufkunu genisletiyor...
Gelmek mi istiyorsun, yada gitmek mi oralardan....Dedimya hayat cok kisa...Cesur ol..Yureginin goturdugu yere git sevgili arkadasim...Diledigince yasa...
Herkeze mutlu, umutlu yillar diyorum ve yeni yil pastalarimi yapmak uzere kaciyorum...

PS: Fotograf internetten alintidir...Kendiminkini yapar yapmaz yayinlarim, malum esin kaynagiyizya:))))

1 comments:

Decoration Heaven said...

Çok güzel bi noktaya dikkatimi çektin biliyo musun; sanırım ilk önce kendi içimde savaşmayı bırakmam ve beni mutsuz eden insanları hayatımdan çıkarmam lazım. Sonra da şansıma inanmam :)
Bu arada esin kaynağısın evet :) Ellerine sağlık.. Herşey için yani..
Kolay gelsin pastalarla. Bide bebişe selam! ^_^