Farkindalik...

Soyle bir dusundumde, aslinda dusunmedim, canim kardesimin son blog yazisinda paylastigi baska bir blogu okuyarak basladim farkindaligima...
Insan hayatindan ne kadar tatminse o kadarda istekleri azalir oluyor, yani en azindan benim icin oyle...Egzostu patlak 92 model bir toyotamiz var, daha yenisini yada luksunu dusunmedik bile, 4 tekeri var isitmasi var kisin dondurmaz dedik ve bu bizi tatmin etti...Dedimya dusundum, son zamanlarda var olanlarimla o kadar tatmin ve mutluyum ki hic bir seyin yenisi dusunmuyorum bile...Hatta 'yeni hayat' icin ikinci el dukkanlari dolasip, ihtiyaclarimizi karsilamaya basladik...Paramizmi yok, tutumlu olmayami calisiyoruz!!!yoooo, sadece culla caputla mutlu olunmadigini ikimizde cok iyi biliyoruz...Insani degerlerin hayatimizdaki yerinin herseyden daha ote oldugunu ogrendim ben Rey sayesinde!Onceki gibi, pembe bir tshirtum yok, alamiyorum iste param yok diye hayiflanmiyorum, cunku o pembe tshirte gercekten ihtiyacim yok, benim, beni ben yapana ihtiyacim var...
Hayat, cok garip, cok tilsimli, bir anda akisi degisiyor, nereye aktigininda onemi yok onemli olan nasil aktigi, ve ben bu dogumgunumde ne kadar sansli oldugumu ogrendim, 36 senenin sonunda anladimki Tulinim bana hep dogru yolu gostermis...O yuzden annem, senin elinin dokundugu hic bir esere dokunmaya ihtiyacim yok, cunku ben seni, yaptiklarini kalbime, bellegime dokudum, iki resmin varmis yokmus onemi yok, ben senin eserinim, ve rabbim bana gene senin baska bir eserini ocakta ellerime vericek insallah...
O yuzden, bir culunuz bir caputunuz eksikse uzulmeyin, onun yerine sahip olduklariniza donup soyle bir bakin, o zaman ne kadar zengin oldugunuzu gorebilecek ve kendinizle gurur duyabileceksiniz..En azindan ben oyle yapiyorum, Mutluyum....