Lilypie First Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers

Jun 23, 2009

Al sana maceranin en adrenalinlisi...


Gunlerden 20 haziran cumartesi, saat 12 civari, arkadasimla hazirladigim turk kahvalitisinin ardindan yapilan kisa temizlik girisimi, hiking fikriyle suikasta ugradi...Hiking denince akan sular duruyoya, hadi hemen hazirlanalim derken, saat oldu 3 pm...Evde ne ekmek var ne baska bisey, cantaya 2 sise su atildi bir kac canola bar, sigara, bir bandana, cakmak ve fotograf makinesi...Ekip toplandi, 4 kisiyiz tek hatun ben, yarim saatlik bir surusten sonra Elk Island Parka ulasildi, saat 5 pm. 12 km lik bir parkur secildi, yola koyulduk.En cok 5 saat icinde geri doneriz, e zaten havada saat 10 dan once kararmiyor, sicaklik 23 derece, hava limonata gibi...Laylaylom yuruyoruz, aaa bak cicek aaa bak bocek aaaa bak bufalo boku diye diye yuruyoruz...Bir kac gol gectik, deli arkadasimin sirt cantasinda tasidigi karpuzu tam 6.km de gol manzarali bir otlakta yedik, yolu yarisi dedik acele edelimde hava kararmadan arabada olalim...Saat 10 pm, bir dinlenme alanindayiz, haritaya bakildi, parkur secildi, yola koyulduk, geride biraktigimiz bizden once orda bulunan insanlar, suratimiza tuhaf bir ifade ile gece yarisi hiking yaptigimiz icin bize iyi sanslar dilediler...Yola koyulduk, yol bir tuhaf geldi, 15 dakkalik yurusuyun ardindan geri donduk haritaya tekrar baktik, e tamam dogru parkurdayiz, hadi yola koyulalim,bir an once arabaya ulasma telasi ile hizli adimlarlar yururken ormanda birden hava karardi, yagmur firtinasi geldi, bulutlar arkamizda biz onde biraz tirmis yuruyoruz derken yagmur tepemize bardaktan bosalircasina indi, bizim gorus mesafemiz kapandi, ve yuksek agaclarinda etkisiyle orman birden zifiri karanliga burundu, onumuzu gormemizin imkani yok, sirilsiklam olduk, donumuza kadar cilk su icindeyiz, sozumona tracking ayakkabilarim su gecirmez ama karadeniz takasindan farksiz, yagmuru yedikce kayik gibi icine su soldu, doldukca da agirlasti, adim bile atasim yok, ustumde beyaz tshirt, icim disimda titreyerek yuruyoruz...KAYBOLDUK...evet evet KAYBOLDUK...Normal parkurdan cikmisiz kor karanlikta hayvan yoluna girmisiz, hayvan dedigimde, buffalo, dananin iki kati...Ne el feneri var,ne yiyecek nede ustumuze giyecek bir ikinci tshirt...Aciz ,islagiz ve korkuyoruz ama kimse birbirine bisey soylemiyor...Bi ara atesmi yaksak dedik ama yagmurdan ise yaramiyacagini anlamamiz cokta uzun surmedi, durdugumuzda takirdiyarak titredigimizden surekli yuruduk, bir cikis buluruz diye, Scott in anahtarligindaki pusulayi takip ederek kuzeye arabanin oldugu yone gitmeye calistikca, uzaklastik...Isik olmadigi icin cep telefonunun isigi ile gormeye calistigimiz pusulanin, cep telefonundaki manyetik alandan etkilenip yanlis yonu gosterdigini bilmeden yuruduk...Aksam ustu 5 de baslayan macera sabah 6 da yuksek bir tel orgu gordugumuzde bize biraz umut vererek devam etti...Arkadaslar cittenmi atlayalim doguyami gidelim kuzeyemi gidelim derken gerilen sinirler ve aclik yuzunden cok kibar bir tartisma yasadilar...Ben zangirdamaktan yitirdigim yon duygumu aciga vurmamak icin sustum...Takiii Ray bana Mec citten atlayabilirmisin diyene kadar...Nasil bir enerji ile 5 metrelik cite tirmandimda ordan atladim hatirlamiyorum...Yaklasik 10 dakka sonra beton bir yola ulastik,sevinc cigliklarimizdan etrafimizi cevreleyen buffalolar bile korktu, agaclardaki yarasalar goge havalandi, kurtlar uludu...Derken, arabaya ulasmak icin 10 km daha yolumuz oldugunu kesfettik..Scott ve Ray, Reini ve beni geride birakarak, kosarak arabaya dogru gittiler, yaklasik 45 dakika sonra arabanin isiklarini sonsuzluga dogru gittigini sandigim yoldan gordugumde sevinc gozyaslarimi tutamadim...Bu arada gun agarmaya, kuslar otmeye baslamisti..Cevreme baktigimda gordugum buffalolari ise hesaba katmiyorum, kimbilir kac tanesinin yanindan gectik haberimiz olmadan gecenin korunde ormanin icinde yururken...Sonuc olarak yaklasik 20 km belki daha fazla yol kateettik ve 13 saat araliksiz ormanda,ac, islak ve karanlik ortamda neye bastigimizi, neyin yanindan gectigimizi gormeden yuruduk...Simdi cok guzel bir macera yasadigimi dusunuyorum ama maceranin icindeyken kendimi korku filmlerinden bir sahnede de gormedim degil...

5 comments:

Sevi said...

Vay vay vay vay vayyyyyyyyyyyyy

Mecda sen gerçekten çok ama çok çatlak bi hatunsun.
Helal olsun demekten geri duramıyorum. Ama bir yandan da "YA BİR ŞEY OLSAYDI !!!!?????? AKŞAMIN ÜÇÜNDE ORMANA 12 KM.LİK YÜRÜYÜŞE ÇIKILIR MI? AKLINIZ NEREDE SİZİNNNN??? diye çığırmak istiyorum. Verilmiş sadakanız varmış.

Mecda said...

E ama hava burada gece 10.30 da kararmaya basliyor, yani gunduz ama sansizligimiz yagmurdan oldu...

melaiqe said...

yok yoook bu böyle olmayacak , ben seni nerelerden nasıl toplayacam bilmiyorum ki, üç gün sonrada hangi gezegendeyiz oğlum dünya ne tarafa düşüyo falan dersiniz siz. ahh mecdam ahhh bide yer çekimsiz ortam, düşünmek istemiyorum :))azcık dikkatli olsan diyorum ya, yüreğim ağzımda yaşamasam buralarda ben nasıl olur ?

hayatıniçindeniz... said...

Mimi,
İyi olduğuna çok sevindim... Senin her şart ve koşulla baş edeceğini zaten biliyorduk ama kanıtlanmış oldu değil mi... bu arada yanındaki arkadaşlarınlada bir ömür boyu iyi bir dostluğun adımları atılmıştır.
Canım sana dolu dizgin yepyeni maceralar diliyorum ama daha tedbirli olur mu...
seni seven kardeşin...

HALE ATMACA said...

mecdacıımmm bizi de takip etsenee : ) Ada cık sana sesini duyurmak istiyo : )

adatavsani.blogspot

çook öpüyoruz.