GECMISE DONUS

Dun gece kizlarlaydim, Annie ve Eunhe ile...Biraz Taiwan yemegi(icim almasada) yedikten sonra butun gun planladigim gibi icmeye basladik, ogrendigimiz ortak dilden konusmaya, PAYLASMAYA, calisarak gecti gecemiz...Ikindim, zorladim, duygularimi, ayri kulturlerden ve dillerden dolayi beni anlamakta zorluk ceken, cok hos insanlarla paylasmaya calistim, icimden cigliklar kopartarak, ama ne saraptaki tadi ne eski kahkahalari,ne eski sohbetleri bulamadim, aradim,zorladim ama olmadi...Ben bu oyunda yanlizim simdilik...Fazla zorlamamak lazim belkide...Disarisi bu senenin ilk -30 derecesiydi ve burnumun icindeki nem her nefes alisimda buz tutuyor her nefes verisimde eriyordu, gozum eve gitmeyi yemedi, orda kaldim...Huzursuzca uyudum, Melekle sabah ise gidecegimiz halde saatlerce, ayni yatakta yaptigimiz sacma sapan sohbetlerimiz yoktu,Hayat Aslinin iyi geceler opucugu, uyku gozumuzden akarken hadi bi son sigara icmelerimiz yoktu, Sevi nin bana mutlu bakan yuzude yoktu,Aslida ki huzur, Basaktaki guven duygusu da yoktu, en onemlisi Erkanin nefesi yoktu yuzumde...Bir yabanci hissettim kendimi ortama, benim olmayan bir evin, bana ait odasina donmek istedim, yatagimda ufalip anilarima sarilmak...Sanki herkezden bir parca herkezden bana ait bir enerji var odamda, ev dedigim mekanda...Sohbet saatlerce sohbet edesim var...Durmadan konusmak, haykirarak aglamak, sesimi kismadan kahkaha atasim var...Sabahi, ait olmadigim bir ortamda kaldigimda gordugum kabuslarla zor ettikten sonra parmaklarimin ucunda evden ciktim, bildigim sokaklara tekrar dondum, yalansiz icim titreyerek evime ulastim, bir ohhhh cektim...Odama girmek uzereydimki kapimda aylardir bekledigim paketi buldum...Soyle bir 15 dakika seyrettim, acmadan sadece dokunarak...Bu bana 7 aydan sonra ulasan ilk posta, sakin olmaya calistim, yavas yavas acmak, icinden Bodrumun kokusu cikacak sonra kacicak diye, ucundan ucundan actim, icinden cikan kacacakmis gibi...Oda ne Yuksek Sadakatimin son cd si, cildirdim tabi...sonra gorupte cok beyendigim ama almaya bir turlu para ayirmadigim kolye, uzerinde Allah yazan, hemen taktim, seyrettim sonra, Oasise goturdu beni kolye, sonra icimi bir huzur ve guven kapladi, dun aksam kaybettigim o guven, o huzuru bana tekrar yaydi bu tilsimli kolye...Sonra turk kahvelerini gordum, taptaze, actim ucundan, taaaa icime cektim kokusunu, gozlerimi kapadim, Bodrum marinadayim, Bugday el sanatlarinda, disarda yagmur, icimde yagmur, iyot kokusuyla karisti kahve, sonra dalgalarin sesleri geldi kulagima, teknelerin yelkenlerinin ruzgarda cikartigi patlama sesleride cinladi tum hucrelerimde...Sonra bisey beni Istanbula goturdu, taaa Caddebostana, 4. kattaki evimize, Annemle kahvelerimizin tadini hissettim, sohbetlerimizin nesesi, sonra Sevi cekti beni o sahneden, ayni evde ayni sahneler, fakli koltuklarin uzerinde, farkli koselerinde belki ama ayni tadi yasatarak, sonra Hayat Asli beni aldi ordan, arkadan Mayanin cigliklarinin fon yaptigi resim geldi gozumun onune, gunde 4 kere baktigimiz fallar...Sonra uzun bir el dokundu omzuma, turuncu bir fonda son 5 seneye sigdirilmis tum aci tatli anilarin izlerini tasiyan bir dunyaya cekti...Yurudugumuz sokaklardaki kaldirim taslarini bile hatirlatabilecek, her adimda, her tasin uzerindeki aniyi taa icerlerden bir yerlerden titretecek kadar hissettirebilecek bir el....