Bazen, hepimiz, bazı seyler icin ayni davranmiyormuyuz?

Bir zamanlar,parlak tuyleri, rengarenk kanatları olan bir kus varmıs.Bakanları neseye bogarak goklerde ozgurce ucmak icin yaratılmıs bir hayvanmıs.
Gunun birinde kadının biri bu kusu gorup ona kapılmıs.Agzı hayranlıktan bir karıs acılmıs olarak,kalbi deli gibi carparak, gozleri heyecandan parlayarak kusun ucusunu seyretmis.Kus, onu yanına cagırmıs ve ikisi birlikte, nefis bir uyumla ucmuslar.Kadın kusa tapıyor,onu kutsal sayıyor,yuceltiyormus.
Ama gunun birinde dusunmus kadın:'Belki de uzak dagları kesfetmek ister?' Korkuya kapılmıs ve aynı duyguyu baska bir kusla yasayamayacagından korkmus.Ve kıskanmıs-kusun ucabilme yetenegini kıskanmıs.
Kendini yanlız hissetmis.
'Ona bir tuzak kurayım,' diye gecirmis icinden.'Bir dahaki sefer,kus tekrar gelirse,artık gidemesin.'
Kadın kadar asık olan kus, ertesi gun tekrar sevgilisini gormeye gelmis.Ne var ki tuzaga dusmus ve bir kafese hapsedilmis.
Kadın hergun gelip, kusu seyrediyormus.Vurgunmus ona ve onu gosterdigi arkadasları,' Ne sanslı bir insansin!' diye haykırıyorlarmıs.Ne var ki, tuhaf bir degisim bas gostermis:Artık sahibi oldugundan,kalbini calmasına ihtiyac kalmadıgından,kadının kusa olan ilgisi sonmus.Ucamayan, hayatının anlamını dile getiremiyen hayvancık sararıp soluyor,parlaklıgını yitiriyor,cirkinlesiyormus.

Gunlerden bir gun kus ölmüs.Kadın son derece uzulmus buna ve o andan itibaren onu aklından cıkaramamıs.Ama kafesi hatırlamıyormus bile, onu ilk kez, mutluluk icinde bulutlarla yarısırken gordugu gun varmıs sadece zihninde.
Kendini iyice dinlese, kusun onu heyecanlandıran tarafının dıs gorunusu degil, ozgurlugu,haraket eden kanatlarının enerjisi oldugunu fark edermis.
Kusun yoklugunda, hayatı anlamını yitirmis ve ecel kapıyı calmıs.
'Niye geldin?' diye sormus kadın, ölüme.
'Tekrar onunla birlikte goklerde ucabilesin diye,' diye karsılık vermis ölüm.'Her seferinde gidip gelmesine izin veren,ona olan sevgin ve hayranlıgın iyice artardı.Ancak simdi, ona kavusabilmen icin bana muhtacsın.'

Paulo Coelho 'On bir Dakika' kitabından................