Lilypie First Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers

May 17, 2011

Bahar gelmisken....


Sabah iki goz gozumun icine bakiyor, daha yesil degil, kahverengide degil, ikisinin arasinda bir renk, oyle hinzir bakiyorki, bugun senin canina okuyacagim gene, ama once biraz sirinlik yapayim der gibi bakiyor iki elini birbirine kavusturmus, tavandaki 4 kanadi olan fani izliyor...Sonra dissiz agzi ile kocaman bir gulus patlatiyor...Gozumden uyku akiyor, ah ne olur biraz daha uyusa diye geciriyorum icimden, yok olmaz der gibi minik bir el yuzume dokunuyor, hadi kalkalim der gibi...
Dayanmak ne kelime o guzel iki gozun mutlu mesut bakmasina, once koklayarak girisiyorum kendisine, sonra hasinlesip mincikliyorum, hatta her yerini guzelce bir opuyorum, kikirdiyor....
Uyuyunca ozlersin dediler, inanmadim ilk 3 ay, uyusada kendime zaman kalsa diye gecirdim icimden...Simdi ise koynunda gecirecegim zamani bekliyorum, nasilsa birazdan meme isteyecek...
Daha sosyal olmaya basladik oglumla, sali gunleri yerel anneler klubune gidiyoruz, bizden baska yaslari iki ay ila bes ay arasi degisen 10 anne ve bebek daha var...Hayati, tecrubelerimizi paylasiyoruz, basimizda bir uzman ondan destek ve ip uclari aliyoruz...Issiz hayatimiza biraz renk geldi anliyacaginiz...
Persembe gunleri terapi gunu, artik depresyonlu hissetmiyorum, iyilestimde demiyorum, cunku zaman zaman yokladigini hissediyorum, ozellikle kaybetme duygusu ile basa cikmakta zorlaniyorum...Terapiden bir arkadasimiz oldu, anne Kim bebek Rachel, Baby J den 1 ay buyuk, damak problemi ile dogmus, haziranda ameliyat olucak, oglumun en yakin arkadasi...Carsamba onlarla bulusuyoruz...Yoga'ya bu ay baslayamadik cunku anneler klubu ile zamanlari cakisti, olsun onumuzdeki ay insallah...
Oglumu cigliklarla, heyyooooooo larla, yeeyyyyyyy lerle buyuttugumden olsa gerek, ciglik atmasini ogrendi....Once kocaman bir ciglik geliyor arkasindan annesi gibi yuksek sesle konusma eylemleri, cok hosuma gidiyor, beni taklit ediyor ya....
Ellerinden tutup ayaga kalkmaya bayiliyor, bana yuksekten bakinca sevinc cigliklari yukseliyor, bayiliyorum...Oglen uykusuna yuksek sesli muzikle dans ederek dalmasina da bayiliyorum...Kucagimda uyuyakalinca arada sirada hala ordamiyim diye beni yoklamasina da bayiliyorum, ha birde elini elimin ustune koyup beni sevmesine de bayiliyorum...
Su depresyondan cikipta oglumun tum yaptiklarini gozlemleyebilmek kadar tadina doyum olmayan birsey yokmus...
Bugun piknige gittik, Baby J in ilk piknigi, parlak gunes isigi, hafiften urperten ruzgar ve sivrisinekler oglumun canini sikmayi basaramadi...Biz yerken oda eglendi etrafta gordugu, kazlara, kugulara, ac martilara bakarak, hatta kosusturan bebeleri seyrederek...
Anliyacaginiz, artik oglumla sokaga da cikabildigimize gore degmeyin benim keyfime...

1 comments:

Deli Anne said...

Şanslı bir çocuk olacak, annesi çok sevecen, keyifli ve uykusuzluğa rağmen enerjik:)