Yorgunum, bazen duzgun dusunemiyorum..kafam bulanik...acim...susuzum...tek elle is gormeyi ogreniyorum...zaman zaman sinir sistemim cokuyor...goz kapaklarim agirlasiyor...iki sut makinem surekli islem basinda...surekli disarda, ne zaman icerde sakli yerlerine donecekler...beynim zonkluyor...ask doluyum..ogluma kocama tutkuluyum...bahar gelsin istiyorum...surekli emzirme pozisyonundan popom aciyor...Tyroidlerim azmis durumda yada hic azmamis durumda, hic calismadigi icin herkezin yoruldugundan dahada fazla yoruluyorum, yataktan sirilsiklam(abartmiyorum) kalkiyorum, basim donuyor, ilaclarim ancak dun geldi, bugun yeniden basladim,iki haftami alir normale donmem...Belkide baby blue larim bu yuzdendir...yoksa postpartum depresyonunami giriyorum, bir bu depresyon eksikti...yemek yapamiyorum, atistirmaktan nefret ederim...ne zaman aile soframiza geri donebilecegiz...yorgunum...beynim durdu...sokaga cikmaya bir arkadasi ziyarete gitmeye korkar oldum...ya aglarsa sokaklarda mahvolum diye...simdilik bizim mahallede yuruyerek stres atiyoruz, daha ne kadar surer bilinmez hava arti 5 idi son bir kac gundur, yuruduk, eksiler yoldami onu bile bilmiyorum...ama bir gulucuk yandan carkli butun herseye degiyor...
En İyi Telefon Hangisi?
14 hours ago
1 comments:
Mecda'm, alışacaksın. 3 aydan sonra iletişim başlayacak. gülücükler,bakışlarla takip etmeler. işte o zaman tadından yenmeyecek. o zamana kadar sen de alışacaksın. kendine pratik yöntemler geliştireceksin. sizin için en kolay, en verimli yolları yöntemleri keşfedeceksin. sabret...
zaten bütün bu olay, bir keşif gezisi gibi. bir gün geçmiyor ki yeni bir şey keşfetmeyesin. canım arkadaşım.
Post a Comment