Lilypie First Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers

Feb 3, 2011

Buda benim Dogum Hikayem

Telefondaki ses, yarin sezeryan randevunuz var, saat sabah 11 de hastanede olun, ha bu arada gece 12 den sonra bir sey yemeyin ve icmeyin lutfen...
Beynim bir anda idrak etmedi, tamam 38 haftalik gebeydim, bebegim henuz donmemisti ve ben dondurme isleminin tam esiginden donmustum, istememistin, cocugumla oynasinlar...Da buda biraz cok erken oldu, ben daha ruhsal olarak kendimi hazirlamamistim ki bu ameliyata, birde ustune ustluk Rey aksam eve gelince tarihi beyenmedigini 20 ocagin daha iyi olacagini soyleyince bendeki hormonlar He-man etkisiyle agzimdan salyalar kulaklarimdan dumanlar cikarak ne soyledigim anlasilamayan sozcukler halinde yatak odamin duvarlarina carptilar.Ikimizde soktaydik...Hatta ucumuz...
O aksam yanlizligimizi kutlarcasina birbirmize sarildik, koklastik, son aksam yanlizligimizin tadini cikardik, gerci aramizda hep oglumuzu hayal ettik, ikimizinde koynuna sokulacagi anlari hayal ettik...
Sabah cok cabuk oldu, gun cok cabuk gecti, tahliller, tetkikler, orama burama batan igneler, curuyen kollar arasinda beni duruma motive eden tek sey, karnima bagli aletten duydugum oglumun kalp atislari idi...
Korkuyordum, cok korkuyordum...Bir saat gecmesine ragmen anestezist bilmemkac tane denemeden sonra serum takacak bir damar bulamamisti...Sonunda uyusturdu kollarimi ve hasince buldu bir damar...Yeyyyy zafer kazanmiscasina sevindim, igneden cok korkarimda ben...Daha bitmedi, simdi sirada belime yapilacak spinal vardi, ameliyat icin, zavalli filipinli hemsirenin iki kolununda morartmisim sikmaktan...Bana Turkiye nasil bir yer diye soran, aslinda dikkatimi baska noktaya cekmeye calisan bebek hemsiresine ogle bir cevap vermisimki kadin bir daha suratima bakmadi...
Bu arada kocam nerde diye 11987 kere sordum, guzel gozlu anestezistime, tamam simdi geliyor cevabindan baska bir sey hatirlamiyorum...Bacaklarimi goruyorum dedim doktora , ameliyat masasinin uzerindeki uzay gemisine benzeyen bol ampullu lambadan...Ardindan dahada buyuk bir perde ile kapadilar goruntuyu, tekrar soruyorum dedim 11989. kere KOCAM NEREDE, NAPTINIZ ONA? Derken Rey girdi iceri ama ben tasikardi geciriyordum, kalbime bagli makineden uzun biippppler duymaya basladim, dedimki ben nefes alamiyorum...alam...ala..a.....
10 dakika sonra kendime gelmistim, burnuma alkollu bir sey tikmislardi, Reyin 3 parmagina morartircasina yapismistim...O sirada mor bir sey gordum, sari sacli, Rey otomatikman birakti beni, oglumuza kostu, biraz ilerimizde duran bebek unitesinde minik sesi ile hapsirip, tiksiriyordu...Sonra yavas yavas rengi pembe beyaz oldu, sesi gurlesti, bana benziyordu, tipatip bana hemde, sasirmistim, hala da saskinim, bazen kendimi emziriyormusum gibi geliyor...
O gun bugundur hayatimiz 360 derece degisti, ucumuzde agliyoruz, biz ikimiz tuhaf bir ask duygusundan, Baby J ise ya acliktan, ya poklu bezden, yada gene acliktan...
Biz baska bir asik olduk birbirimize, bide oglumuza...

2 comments:

Unknown said...

canim ya :) welcome to the club :)) bende cok agladim. kolik dehseti cok kotuydu. bir bakmissin esek kadar olmus, benim sipa ek gidaya baslayacak artik. op ufakligi. bol bol kokla :)

philosophique said...

Cok tebrik ederim! Uzun, mutlu, nice guzel, anali babali yillar diliyorum oglusuna Mecda