Bircok giden memnunki yerinden, cok seneler gecti, donen yok seferinden!

Canim Babam

Sen bilmezsin sensizligi, hem senle olmak istemek hemde istememek...Hircinliginin icindeki o iyi kalbini, sevkatini, yardim severligini, coskun denizler gibi cilgin sevmelerini kimse bilmez bir ben bilirim.Belki annem bile cozemedi seni benim seni cozdugum kadar...Ben Amerikaya giderken yuzumu iki elinin icine alip 'benim basimi egriderecek bir sey yapma yeter' dedigin gun hala dun gibi gozlerimin onunde..Ben asla senin basini yere egdirmedim baba, ben hep senin gurur duydugunum, hep gozlerinin icindeki pariltiyim, hep kalbinin icindeki sonsuz gizli sevgiyim.Sen ise benim hep ordada burdada balkondan baktigimda eve gelen bana el sallayan babamsin, yemegimdeki tuz, hayatimdaki kurallarim, hircinligimsin hatta ayak bas parmagimsin.Ben seninle basardim sensiz gecen 10 yilimi, her uyandigimda her basimi yastiga koydugumda, her ruyamda sen benle ben senleyim. Olsun canin sagolsun, ben seni beni biraktigin 11 mart sabahindaki resminle degil, kucucukken basimi gogsune koyup uyudugum resimle hatirliyorum hep.Hafta sonlari Masukiyedeki evine gelirken otobusun camindan seni balkonda gorup bana el salladigin zamandaki resimle hatirliyorum,ben seni ramazan sahurlarindaki kizarmis ekmek kokusuyla, anlattigin hikayelerle hatirliyorum, ben seni bana verdigin cesaretle hatirliyorum, ben seni hayal kirikliklarimda sirtimi sivazlamanla hatirliyorum, tipki bu dunyadan giderken sirtimi sivazladigin gibi.Ben seni cok seviyorum Babam, rahat uyu, bilki kizin cok mutlu ve senin cizdigin yoldan ilerliyor.Melekler seninle olsun...

Biricik kizin
Mecdan...