Nihayet Erisim Ozgurlugune Kavustuk...

Benim soylemek istediklerimi sevgili arkadasim Sevi cok guzel ifade etmis....Ileriye gitmektense gerilemekte kararli sanki yada soyle diyelim geriletmekte kararlilar sanki sevgili Turkiyemi...Aslinda oralardan kacmakta, planlanan cocugumuzun baska bir dunyada gelecegini hazirlamak istemekte her nekadar dogru bir karar vermis oldugumuzu dusunsemde, vatanimda olup bu geri kafalilarla savasmakta icimden gelmiyor degil...Heleki burda dunyanin obur ucundaki memlekette Kanadanin daha yeni gelismekte oldugu Edmonton denilen sehrinde yapilan Turk senligini gorseydiniz, bogazinizda birsey dugumlendigini hissedebilirdiniz...Ben gozlerimden yaslar akarak ve buyuk bir hayal kirikligi ile utanarak dolastim Turk(Fettuhlah)senligini...Turkiye haritasina kurdistan denen seyi eklemeyi ve konusulan dilin Turkce ve kurtce olarak belirtilmesi ise ustune tuz biber ekti...Ama ben maalesef Ataturkcu dusuncem ve irkimla burada maalesef cok azinlikta kaliyorum, ve isin daha da kotu yani "kendini vataninda hissediyosun dimi bu senlikte" dediklerinde,yooooo hayir benim memleketim boyle degil yoooo hayir derken, ne yani siz arapca konusmuyomusunuz diyenlere evde bir Turkiye DVD si hazirlayarak,buyrun ben bu ulkedenim diye gogsumu kabartarak tanittim vatanimi...Hele birde her ne kadar isteyerekte olsa gurbette olunca VATANIM da VATANIM duygulari bir kabariyoki sormayin...Neyse simdilik sesimizi duyurarak bu Blog sansurunu kaldirdik, bakalim gelecekte ne sansurlerle ugrasicagiz...